MAZLUMDER Cezaevi Komisyonu adına komisyon üyemiz Av. Samet Beycioğlu tarafından basında yer alan ve derneğimize ulaşan haberler üzerine 25.12.2019 tarihinde Silivri 4 Nolu Kapalı Cezaevine bir ziyaret gerçekleştirilmiştir. Anılan ziyaret kapsamında İbrahim Görgöz, Ömer Karlı ve Cuma Güneş isimli mahpuslarla görüşülmüştür. Görüşmek istenilen Özcan Yıldırım, İskender Eralan ve Sezgin Yılmaz ile birçok mahpusun Silivri 4 Nolu Cezaevinde dile getirilen işkence ve kötü muamele iddialarından sonra alelacele Bursa, İzmit, Eskişehir gibi farklı farklı illere sürgün edildikleri öğrenilmiştir.

İbrahim Görgöz isimli tutuklu mahpus, siyasi mahpuslara ait koğuşlarda farklı görüşleri benimsemiş birçok mahpusun bulunduğunu, 7 kişilik koğuşlarda 30’dan fazla kişinin tutulduğunu, siyasi ve düşünsel farklılıklar nedeni ile koğuşlarda çeşitli anlaşmazlıkların ve problemlerin yaşandığını, bu sebeple mahpuslar arasında huzursuzluklar yaşanmaması adına koğuş değişikliği talebi ile defalarca cezaevi idaresine başvuruda bulunduklarını ifade etmiştir. Bu başvurularına karşılık bulamadıklarını ve çeşitli hak ihlallerine maruz bırakıldıklarını ifade eden Görgöz, en sonunda bu duruma sessiz kalmadığını, yaşanan haksızlıklara tepki göstererek cezaevindeki keyfi tutumu eleştirince 18.11.2019 tarihinde yaklaşık 25-30 infaz koruma memuru tarafından cezaevi içinde kameraların görmediği kör nokta alanlarında ağır şekilde darp edildiğini ifade etmiştir. Darp-cebir izleri görüşmeye katılan arkadaşımız tarafından da müşahede edilmiştir.

Bahse konu görüşmede ve ilgili cezaevi kampüsünde daha önce yaptığımız görüşmelerde dile getirilen; koğuşlara kapasitenin üstünde (7 kişilik koğuşlarda 30-40 kişi gibi) kişinin yığılmış olması, dışarıdan gönderilen kitapların cezaevine alınmaması, hastane sevklerinin geciktirilmesi/yapılmaması, mektupların geciktirilmesi veya kaybedilmesi, keyfi disiplin cezaları, faaliyet ve hak yasaklamaları gibi kronik nitelikli olanlar yanında, ısrarlı hak taleplerine karşılık yaşandığı ifade edilen işkence ve kötü muamele iddialarının derhal şeffaf ve bağımsız bir şekilde soruşturulması gerekmektedir. Bahse konu gereklilik ortadayken olaylara şahit olan bir kısım mahpusun alelacele farklı illerdeki cezaevlerine sevk edilmeleri idarenin adeta delil karartma refleksiyle davrandığını ortaya koymaktadır.

MAZLUMDER Cezaevi Komisyonu olarak vurgulamak isteriz ki:

• Devletin kontrolünde bulunan kapatma alanlarındaki işkence iddialarının aksini ispat etmek devletin görevi olup söz konusu iddialarla alakalı derhal etkili ve bağımsız bir soruşturma başlatılmalı, iddialar gerçekse sorumluları cezasız bırakılmamalıdır.
• Unutulmamalıdır ki işkence, cezasızlıkla beslenip insanlık onurunu hedef alan adi bir suçtur…
• Yer yer kapasitenin 3-4 katına çıkan cezaevlerinde aşırı yoğunluk, kitap yasakları, sağlık/hijyen problemleri, hastaneye erişim engelleri, görüş/sohbet yasağı ya da kısıtlamaları, hijyen problemleri, haberleşme hakkına ilişkin sıkıntılar, insanlık dışı muameleler gibi sürekli artan ve rutinleşen hak ihlallerinin önüne geçecek tedbirler alınmalıdır.
• Bir cezalandırma aracı olarak uzun süreli hapsetme, bütün boyutlarıyla ve insanlık onurunu esas alan bir perspektifle yeniden ele alınmalıdır.

MAZLUMDER Cezaevi Komisyonu